ႏုိင္င့ံေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးဟာ ႏုိင္ငံတြင္းမွာျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အဓိကစိန္ေခၚမႈမႈႀကီးေတြကုိ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရင္ အိပ္မက္ထဲလမ္းေလွ်ာက္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၁၃ခု ဇႏၷဝါရီလ မနက္ခင္းတစ္ရက္ NLD ရုံးခ်ဳပ္မွာ ဥကၠဌ ဦးတင္ဦး (ထုိစဥ္က ဥကၠဌျဖစ္တယ္) နဲ႔ ေတြ႔ဖုိ႔ေစာင့္ဆုိင္းေနတုန္း ဒီလႈိင္းစာေစာင္ ဝယ္ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
စာေစာင္ရဲ့ ပထမဆုံးစာမ်က္ႏွာမွာ ေနရာေပးထားတဲ့ေဆာင္းပါးက သမၼတအႀကံေပး ကိုေနဇင္လတ္(ထင္တယ္) ေရးတဲ့ NLD ေတြကုိ စစ္ဗုိလ္ေတြဆီက အရင္သင္ယူျပီးမွ ႏုိင္င့ံအာဏာယူသင့္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းတုိက္တြန္းထားတဲ့ ေဆာင္းပါးျဖစ္တယ္။ ကုိယ့္ပါတီဝင္ေတြကုိ အေတြးအေခၚမွားေတြနဲ႔ ကုိယ့္စာေစာင္မွာ ကုိယ့္စားရိပ္နဲ႔ အဆိပ္ခတ္ခြင့္ေပးတဲ့ေဆာင္းပါးပါ။
အဲဒီစာေစာင္မွာဘဲ စစ္ေဘးေရွာင္ ဘဝပ်က္ေနတဲ့ ကခ်င္အမ်ိဳးသမီးေတြကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေပးပုိ႔ေသာ သဝဏ္လႊာ (မိခင္မ်ားေန႔လား၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔လား မမွတ္မိ။)ကုိလည္း ဖတ္ရတယ္။ ကခ်င္စစ္ပဲြ အျမင့္ဆုံးအရွိန္ျမွင့္ေနစဥ္ကာလတြင္း ကခ်င္အမ်ိဳးသမီး ႀကီးငယ္ေတြဟာ မိတကဲြ၊ ဘတကဲြ၊ သားကဲြ၊ သမီးကဲြ၊ ေသသူေသ၊ ျပတ္သူျပတ္၊ မုဒိန္းက်င့္ခံရသူေတြ အက်င့္ခံရနဲ႔ ကခ်င္ျပည္သူေတြ အထူးသျဖင့္ ကခ်င္အမ်ိဳးသမီးေတြ ငရဲက်ေနတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ေဒၚစုက " အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့ က႑က အေရးႀကီးေၾကာင္း၊ သားသမီးေတြကို ပညာတတ္ဖုိ႔ လိမ္မာဖုိ႔ မိခင္ေတြရဲ့ တာဝန္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ခေလးေတြကုိ ဘယ္လုိျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိ ျမင့္မားစြာ ထားရွိဖုိ႔ျဖစ္ေၾကာင္း" စသျဖင့္ ေရးသားထားတာကုိ တအ့ံတၾသဖတ္လုိက္ရတယ္။
ေဒၚစုရဲ့ ကခ်င္အမ်ိဳးသမီးေတြကုိေပးတဲ့ ေပးစာထဲမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ စစ္ပဲြေတြျဖစ္ေနတယ္။ လူေတြ အထူးသျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးေတြ၊ ခေလးငယ္ေတြ ဒုကၡေရာက္ေနတယ္။ သူတုိ႔ဘဝေတြကုိ စာနာတယ္ ဆုိတဲ့စကားလုံးကုိ ဘယ္ေနရာမွာမွ မေတြ႔ရဘူး။ စစ္ပဲြျဖစ္တဲ့ဘယ္ဖက္ကုိမွ အျပစ္မတင္တာကုိ အေျခအေနအရ နားလည္လုိ႔ရႏုိင္ေပမဲ့၊ စစ္ေၾကာင့္ လက္ငင္းအတိဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြဘဝကုိ အသိအမွတ္ေတာင္ ျပဳမထားဘူးဆုိတာကေတာ့ လက္ေတြ႔နဲ႔ ကင္းကြာလြန္းလွပါတယ္။ ေဒၚစုရဲ့ အဲဒီစာမ်ိဳးကုိ ဗုံးဆံ၊ အေျမာက္ဆံေတြၾကားမွာ ေၾကာက္လန္႔တၾကား အသက္လုေျပးလႊားေနရတဲ့ ကခ်င္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို ေပးဖတ္လိုက္ရင္ ဘယ္လိုခံစားသြားမယ္ဆုိတာ စဥ္းေတာင္ မစဥ္းစားရဲဘူး။ ဒါမ်ိဳးေတြျဖစ္တာမ်ားလာလုိ႔လည္း တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ေဒၚစုအၾကား ယုံၾကည္ကုိးစားမႈဟာ ၁၉၉၀ကာလမ်ားႏွင့္ တျခားစီျဖစ္ေနဟန္တူပါတယ္။
အရွိန္ျမင့္တက္လာတဲ့ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္မႈေတြနဲ႔ NLD ပါတီဝင္အခ်ိဳ႕ေတြရဲ့ ပါဝင္ပတ္သက္မႈကုိ ဦးတင္ဦးကုိ က်ေနာ္ အေထာက္အထားေတြနဲ႔ အက်ယ္တဝ့ံရွင္းျပခဲ့တယ္။ ပါတီရဲ့ မူဝါဒနဲ႔လည္း မကုိက္ညီတာမုိ႔ ဘာသာေရး လူမ်ိဳးေရး အစြန္းေရာက္ေတြထဲမွာ ပါတီဝင္ေတြ မပါဝင္ဖုိ႔ ပါတီတြင္း ညႊန္ၾကားစာတစ္ေစာင္ အျမန္ထုတ္ေပးသင့္ေၾကာင္း တင္ျပခဲ့တယ္။ ဦးတင္ဦးက လက္ခံတယ္။ အမႈေဆာင္တင္ျပီး ဆုံးျဖတ္ေပးမယ္ေျပာခဲ့တယ္။ သုိ႔ေသာ္ အခုအခ်ိန္အထဲ ပါတီဝင္ေတြကုိ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္မႈေတြနဲ႔ ကင္းရွင္းရန္ ပါတီက ညႊန္ၾကားစာ တစ္ေစာင္မွ မထုတ္ခဲ့၊ မတားခဲ့သည့္အျပင္ ဦးညာဏ္ဝင္းက ႏုိင္ငံျခားသတင္းေထာက္တစ္ေယာက္ကုိ ၉၆၉ ဟာ လူမႈေရးအဖဲြ႔ျဖစ္လုိ႔ ပါတီဝင္ေတြ ၉၆၉မွာ ဝင္တာကို တားျမစ္စရာ မလုိဘူးလို႔ေတာင္ အားေပးအားေျမွာက္ ေျပာခဲ့တယ္။ သမုိင္းေတြပါ။
မူလေဆာင္းပါးရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ ျပန္သြားပါမယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္အျမင္မ်ား တုိးပြါးလွ်က္ရွိျပီး ဘာသာေရးကို အေျခခံတဲ့ အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈေတြဟာ ႏွစ္ႏွစ္ကာလေက်ာ္လြန္လာခဲ့ျပီ။ ျမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေတြရဲ့ လုံျခံဳေရးကုိေတာင္ အတိအလင္း ျခိမ္းေခ်ာက္လာပါျပီ။
ဒီဘာသာေရးအစြန္းေရာက္ အၾကမ္းဖက္မႈေတြဟာ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားမယ္ဆုိရင္ ျပည္တြင္းစစ္ထက္ေတာင္ ပုိအႏၱရာယ္ႀကီးပါတယ္။ ပုဒ္မ ၄၃၆ အပါအဝင္ ဖဲြ႔စည္းပုံျပင္ဆင္ေရးကိုသာမက၊ တုိင္းျပည္တည္ျငိမ္ေရး၊ ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ဆက္လက္ရွိေနေရး၊ တရားဥပေဒစိုးမုိးေရး၊ ျပည္သူလူထုရဲ့ အသက္အုိးအိမ္ လုံျခံဳေရး၊ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ၂၀၁၅မွာ ေရြးေကာက္ပဲြျဖစ္ေရးကအစ၊ စစ္တပ္က အာဏာျပန္မသိမ္းေရးအဆုံးေတြအားလုံးကို ကေျပာင္းကျပန္လုပ္ပစ္ႏိုင္တဲ့ တုိင္းျပည့္ရန္စြယ္ ျပည္ေထာင္စုအႏၱရာယ္ စစ္စစ္ႀကီးျဖစ္တယ္။
အခု NLDရဲ့ လူငယ္ညီလာခံဟာ မႏၱေလးမွာ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ျဖစ္ေပၚေနတုန္း က်င္းပတာျဖစ္တယ္။ ေဒၚစုအေနနဲ႔ တစ္ႏုိင္ငံလုံးက ေရာက္ရွိလာၾကတဲ့ လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကုိ ယေန႔တုိင္းျပည္မွာ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ အခက္အခဲအၾကပ္အတည္းေတြကုိ ေျပာဖုိ႔တာဝန္ရွိတယ္။ အနိမ့္ဆုံးအေနနဲ႔ လက္ရွိတုိင္းျပည္လုံျခံဳေရး၊ တရားဥပေဒ စုိးမုိးရး၊ တည္ျငိမ္ေရး၊ ဒီမုိကေရစီေရးေတြကုိ အတိအလင္းျခိမ္းေခ်ာက္ေနတဲ့ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္မႈေတြအေပၚ ပါတီရဲ့ သေဘာထား၊ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ေတြအတြက္ ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္ေတြကုိ သတိေပးစကားေျပာၾကားဖုိ႔ အေကာင္းဆုံးအခြင့္အလမ္းလည္း ျဖစ္တယ္။ ဘယ္သူမွားတယ္၊ မွန္တယ္ ေျပာစရာ မလုိပါဘူး။
သို႔ေသာ္ ေဒၚစုက လက္ငင္းၿကုံေတြ႔ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး အစြန္းေရာက္မႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ပါတီရဲ့ သေဘာထား၊ လမ္းညႊန္မႈကုိ လူငယ္ညီလာခံမွာ တမင္ တစ္လုံးတစ္ပါဒမွ ေျပာဆုိျခင္း မျပဳခဲ့ျခင္းဟာ ေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္တယ္။ ေဒၚစုရဲ့ သမုိင္းလည္းျဖစ္ပါတယ္။
ႏုိင္င့ံေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးဟာ ႏုိင္ငံတြင္းမွာျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အဓိကစိန္ေခၚမႈမႈႀကီးေတြကုိ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရင္ အိပ္မက္ထဲလမ္းေလွ်ာက္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တယ္လုိ႔ က်ေနာ့ေဆာင္းပါးကုိ စခဲ့တယ္။
အဲဒီစိန္ေခၚမႈဟာ တုိင္းျပည္ကုိ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစတဲ့ အေရးအခင္းျဖစ္ေနမွန္းသိလွ်က္နဲ႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာ (သုိ႔မဟုတ္) မသိတာဆုိရင္ေတာ့ သမုိ္င္းတရားခံျဖစ္သြားႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့စကားနဲ႔ဘဲ ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ နိဂုံးခ်ဳပ္လုိက္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment