အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာကုိ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရန္ ဗုဒၶဘာသာဝင္တိုင္း တြင္ တာဝန္ရွိသည္

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္လြတ္လပ္ေသာႏုိင္ငံျဖစ္သည္။အေရွ႕ေတာင္အာရွေဒသတြင္ တည္ရွိၿပီး GEO:POLITICSႏွင့္ၾကည့္ၾကည့္၊ ECO:POLITICS ႏွင့္ၾကည့္ၾကည့္အခ်က္အခ်ာက်ေသာ ေနရာေဒသတြင္တည္ရွိေနသည္။ ကမၻာေပၚတြင္လူဦးေရ အမ်ားဆုံးေသာႏုိင္ငံႀကီး ႏွစ္ႏုိင္ငံႏွင့္နယ္နိမိတ္ ထိစပ္လ်က္လည္းရွိေနသည္။ တုိင္းရင္းသားေပါင္းစုံစုေပါင္းေနထုိင္ေသာႏုိင္ငံလည္းျဖစ္သည္။မိမိႏွစ္ သက္ယုံၾကည္ရာဘာသာကုိ လြတ္လပ္စြာကုိးကြယ္ခြင့္ျပဳထားေသာႏုိင္ငံျဖစ္သည္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ား စုျဖစ္သည္။ တုိင္းရင္းသားျဖစ္သည့္ ကခ်င္၊ ကယား၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ ဗမာ၊ မြန္၊ရခုိင္၊ရွမ္းတည္းဟူေသာ တုိင္းရင္းသားမ်ားစုေပါင္းေနထုိင္ၾကသည္။အားလုံးကုိေပါင္းစု၍ 'ျမန္မာ'ဟုေခၚဆုိသည္။ တိုင္းရင္းသား မ်ဳိးႏြယ္ရွစ္မ်ဳိးတို႔ကုိ ျမန္မာအကၡရာစဥ္အတိုင္း ကခ်င္ကအစျပဳထားျခင္းျဖစ္သည္။ သူကေရွ႕ဆုံးေရာက္ေန သည္။ ငါကေနာက္ဘက္ေရာက္ေနသည္ဟု ဝိဝါဒမကြဲျပားေစရန္ အေျမာ္အျမင္ႀကီးစြာစီစဥ္ထား ျခင္းျဖစ္သည္။ ကခ်င္ကလည္း ကႀကီးအကၡရာႏွင့္ စသည္။ ကယားကလည္း ကႀကီးအကၡရာႏွင့္ စသည္။ သုိ႔ေသာ္ ကယားက ဒုတိယေနရာတြင္ရွိေနသည္။ ကခ်င္တြင္ ကႀကီးအကၡရာႏွင့္ကပ္လ်က္ 'ခ်င္'ဟူသည့္ စာလုံးမွာ ခေခြးအကၡရာ ျဖစ္၍ ကယားတြင္ 'ယား'ဟူေသာစာလုံးမွာ ယပက္လက္အကၡရာျဖစ္ ေသာ ေၾကာင့္ ကခ်င္ကုိေရွ႕တြင္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ျမန္မာအကၡရာစဥ္အတိုင္း ေခၚေဝၚသုံးစြဲခဲ့ရာ ရွမ္းမွာ ေနာက္ဆုံး တြင္ရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။

တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိး တစ္မ်ဳိးခ်င္းစီတြင္ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးဖြယ္ဂုဏ္ျဒပ္မ်ားရွိေနျပန္သည္။ကခ်င္တုိင္းရင္းသားမ်ား က ဇြဲရွိသည္။ ကယားတိုင္းရင္းသားမ်ားက ႐ိုးသားသည္။ ကရင္တုိင္းရင္းသားမ်ားက ေဖာ္ေရြပ်ဴငွာ သည္။ ခ်င္းတိုင္းရင္းသား မ်ားက သတိၱရွိသည္။ ဗမာမ်ားက သြက္လက္ ဖ်တ္လတ္သည္။ မြန္တုိင္းရင္းသားမ်ားက ဘာသာ တရားကိုင္း႐ႈိင္းသည္။ ရခုိင္တုိင္းရင္းသားမ်ားက မ်ဳိးႏြယ္ကုိေစာင့္ထိန္းသည္။ ရွမ္းတုိင္းရင္းသား မ်ားက အလွဴဒါန ရက္ေရာသည္ စသည္ျဖင့္ ကုိယ္စီေကာင္းျမတ္ေသာ ဂုဏ္ပုဒ္အသီးသီးရွိၾက သည္။ အားလုံးကုိေပါင္းစု၍ 'ျမန္မာ'ဟုေခၚဆုိ ျခင္းျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဘာသာေပါင္းစုံ၊ ကုိးကြယ္မႈေပါင္းစုံေရာျပြမ္း ေနသည္ကုိလည္းေတြ႕ရသည္။ ယခုလက္ရွိကေလးငယ္မ်ား၏ရင္ထဲတြင္ ျမတ္ဗုဒၶ၏အဆုံးအမမ်ား ကိန္းဝပ္ ေနမွ အနာဂတ္ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္သည္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိလိမ့္ မည္ျဖစ္သည္။ မိဘအုပ္ထိန္းသူမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ ရင္ေသြးငယ္မ်ားကုိ အတန္းပညာက်ဴရွင္မ်ားသုိ႔ တက္ေရာက္ေစသည့္နည္းတူ ဘာသာေရး သင္တန္းမ်ား၊ ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္း၊ ဓမၼစကူးလ္မ်ားလည္း အေလးထားတက္ေရာက္ေစသင့္သည္။ မိဘအုပ္ထိန္းသူမ်ားကဘာသာေရးကုိ အေလးဂ႐ုမျပဳျခင္းေၾကာင့္ကေလးငယ္မ်ားမွာဘာသာေရး ေလ်ာ့နည္းလ်က္ အမ်ဳိးဘာသာသာ သနာအေပၚ အသက္ႏွင့္အမွ်ထိန္းသိမ္းေစာင့္ ေရွာက္လိုစိတ္မ်ား ေလ်ာ့ပါး သြားႏုိင္သည္ကုိသတိ ျပဳရေပမည္။

လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ႏွစ္ခန္႔က ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္ ရခုိင္တုိင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ဘဂၤါလီမ်ားဘာသာေရးပဋိ ပကၡျဖစ္ ခဲ့သည္။ ထုိသုိ႔ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ပုိင္း ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ဘာသာေရး၊ အမ်ဳိးသား ေရးမ်ား ႏိုးၾကားလာခဲ့သည္။ ဘာသာေရး၊ အမ်ဳိးသားေရးသတိေပးသည့္ ေတးသီခ်င္းမ်ားလည္း ေရးစပ္သီကုံးလာၾကသည္။ ဓမၼပူဇာ တရားပြဲမ်ားတြင္ ၾကားလာရသည္။

''တျခားဘာသာတိုးတက္ေရးကုိ တျခားလူမ်ားေဆာင္ရြက္သည္။ ဗုဒၶဘာသာရွင္လူ အမ်ား ေသြးေအးလုိ႔ မေနသင့္ၿပီ။ ေသြးေအးေနရင္ သာသနာေပ်ာက္လုိ႔ လူမ်ဳိးေပ်ာက္ဖုိ႔ၾကံဳလိမ့္မည္။ အက်ဳိးေမွ်ာ္ကာရည္ ႏႈိးေဆာ္ပါသည္''စသည့္ ေတးသြားအျပင္ ''ဘာသာတူရာဆုိင္မွာသာ ေစ်းဝယ္ယူပါမည္။ ဘာသာတူရာ သူကုိသာ ဖူးစာျပဳပါမည္'' ေနာက္တစ္ပုဒ္မွာ ဝီရရသ ပါလြန္းလွသည္။

''ငါတို႔အ႐ိုး စည္း႐ုိးထုိး၍ ကာသင့္ရင္ကာရမည္''စသည့္ေတးသြားမ်ားသည္ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္ တပ္လွန္႔သတိေပးသည့္ေတးသြားမ်ားျဖစ္သည္။ရခုိင္ေဒသ၌ ဘဂၤါလီမ်ား ကိစၥျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႕မ်ား ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။ ထုိနည္းတူ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒေလးမ်ဳိးကုိလည္း ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳ ေပးခဲ့သည္။ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒေလးမ်ဳိးတြင္-

(၁) လူဦးေရတုိးပြားႏႈန္း ထိန္းညိႇျခင္းဆုိင္ ရာက်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈဥပေဒ၊ (၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ဥပေဒအမွတ္-၂၈)

(၂) ကုိးကြယ္ရာဘာသာကူးေျပာင္းျခင္း ဆုိင္ရာဥပေဒ။ (၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္ စုလႊတ္ေတာ္ဥပေဒ အမွတ္-၄၈)

(၃) ျမန္မာဗုဒၶဘာသာဝင္မိန္းမမ်ား အထူး ထိမ္းျမားျခင္းဆုိင္ရာဥပေဒ။ (၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ ေတာ္ဥပေဒ အမွတ္-၅ဝ)

(၄) တစ္လင္တစ္မယားစနစ္က်င့္သုံးျခင္း ဆုိင္ရာဥပေဒ၊(၂ဝ၁၅ခုႏွစ္ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဥပေဒ အမွတ္-၅၄)တို႔ ပါဝင္ပါသည္။

အထက္ေဖာ္ျပပါမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒ၌

(၁) ဗုဒၶဘာသာဝင္ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ား မည္သူႏွင့္လက္မထပ္ရဟု ကန္႔သတ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္းမရွိပါ။

(၂) မ်ဳိးေစာင့္ဥေပဒသည္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားအတြက္ကန္႔သတ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္သည့္ ဥပေဒမဟုတ္အကာ အကြယ္ေပးသည့္ဥပေဒသာျဖစ္သည္။

(၃) မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒမရွိလွ်င္ ဘာသာျခားမ်ား၏ဥပေဒအတိုင္းသာ ဆုံးျဖတ္ခံေနရေသာေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီးမ်ား အခြင့္အေရးဆုံး႐ႈံး နစ္နာခဲ့ရသည္။

(၄) မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒသည္ ကုိယ့္ဘာသာ၊ ကုိယ့္လူမ်ဳိးကုိ ကာကြယ္ေပးျခင္း သာျဖစ္သည္။ အျခားဘာသာ၊ အျခား လူမ်ဳိးမ်ားကုိ ေႏွာင့္ယွက္ဟန္႔တားျခင္းမရွိ။

(၅) အတင္းအက်ပ္ ဘာသာကူးေျပာင္းျခင္းမ်ဳိးမရွိေတာ့ဘဲ မိမိတို႔ယုံၾကည္ခ်က္ျဖင့္ လြတ္လပ္စြာကုိးကြယ္ ခြင့္ရွိ သည္။

(၆) ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ လူဦးေရထိန္းညိႇေပးျခင္းေၾကာင့္ ဆင္းရဲမဲြေတမႈႏွင့္ စီးပြားေရးက်ပ္တည္းမႈမ်ားပါ ေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္ၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္လည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ကာ လူမ်ဳိးေရးဝါဒ ဝါးမ်ဳိမႈကုိပါ ေလ်ာ့က်ေစႏုိင္သည့္ အတြက္ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒ သည္ ညီညြတ္ျခင္း၊ မွ်တျခင္းႏွင့္အတူ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကုိပါ ေဖာ္ေဆာင္ေပးသည့္ ဥပေဒပင္ျဖစ္ပါသည္။

မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒေလးမ်ဳိးသည္ ျမန္မာ မိန္းကေလးမ်ားအတြက္ သင့္ျမတ္ေကာင္းမြန္ပါလ်က္ လူအခ်ဳိ႕က ကန္႔ကြက္ေနသည္ကုိလည္း ၾကားေနရသည္။ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားကုိ အကာအကြယ္ေပးထားသည့္ ဥပေဒျဖစ္ပါလ်က္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ကန္႔ကြက္သည္ကုိ မေရြးတတ္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ရသည္။ ထုိမ်ဳိးေစာင့္ ဥပေဒကုိ အမ်ဳိးဘာသာသာသနာေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႕ (မဘသ)ဗဟုိကဦးေဆာင္က်င္းပေသာ ေထာက္ခံ ပြဲမ်ားကုိလည္း ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။ ထုိအမ်ဳိး ဘာသာသာသနာေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႕(မဘသ)ကုိ မ်ဳိးခ်စ္ ဘာသာ ခ်စ္ဆရာေတာ္မ်ားက ဦးေဆာင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ၂၇-၆-၂ဝ၁၃ ရက္ေန႔တြင္စတင္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီး ယေန႔ ျမန္မာတစ္ ႏုိင္ငံလုံးတြင္ မဘသအဖြဲ႕ေပါင္း ၂၅ဝ ေက်ာ္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီးေၾကာင္း သိရွိရ သည္။ မဘသအဖြဲ႕ ႀကီးသည္ ကုိယ့္လူမ်ဳိး၊ ကုိယ့္ဘာသာ၊ ကုိယ့္သာသနာအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ မဘသသည္မည္သည့္ပါတီ၊မည္သည့္အဖြဲ႕ အစည္းကုိမွ်ကုိယ္စားမျပဳ၊မိမိတို႔၏တုိင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိး အတြက္သာ ကုိယ္စားျပဳသည့္အသင္း ႀကီးျဖစ္သည္။

မဘသအဖြဲ႕ႀကီးသည္ ဂုိဏ္းေပါင္းစုံ သံဃာ့အဖြဲ႕အစည္းႀကီးကခ်မွတ္ထားသည့္ သာသနာ ေတာ္ သန္႔ရွင္း တည္ တံ့ျပန္႔ပြားေရးတာဝန္ႀကီး သုံးရပ္တြင္ တည္တံ့ေရး၊ ျပန္႔ပြားေရးတာဝန္မ်ား ကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ တည္တံ့ျပန္႔ပြားေရးတာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္မွာ-

၁။ သာသနာေတာ္ကုိ မၾကည္ညိဳသူမ်ား ၾကည္ညိဳလာေစရန္။

၂။ ၾကည္ညိဳၿပီးသူမ်ား ပုိမိုသဒၶါတရား ပြားမ်ားရန္။ ေဆာင္ရြက္ရမည္မွာ ဘာသနာ့ဝန္ထမ္းမ်ား၏တာဝန္ပင္ ျဖစ္သည္။ သာသနာေတာ္တည္တံ့ျပန္႔ ပြားေရးအတြက္-

၁။ မိမိအတြက္သာမက သူတစ္ပါး အတြက္ပါ ပရိယတိၱ၊ ပဋိပတိၱသာသနာ့တာဝန္မ်ားကုိထမ္းေဆာင္ရ မည္။

၂။ သာသနာေတာ္ကုိ အားေပးကူညီ ေထာက္ပံ့မည့္ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ား ကုိလည္း ပုိမိုၾကည္ညိဳသဒၶါ တရားပြား မ်ားရန္ ဓမၼဝိနယႏွင့္အညီ စည္း႐ုံး သိမ္းသြင္း၍ေဟာေျပာရမည္။ ျဖန္႔ေဝ ရမည္။

၃။ သာသနာ့လုပ္ရပ္မ်ား၊ သာသနာ့ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္အားေပးကူညီသူမ်ားအေပၚက်ေရာက္ႏုိင္သည့္ အႏၲရာယ္မ်ားကုိလည္း ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ ေပးရမည္။

အထက္ေဖာ္ျပပါ တာဝန္မ်ားကုိ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႕ႀကီးက စြမ္းေဆာင္ႏုိင္သမွ် ေဆာင္ရြက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

                                                                                     ေမာင္ေမာင္မိုးေအာင္