ျပည္သူ႔ပံုရိပ္

ေၾကာက္စိတ္က ကေလးသူငယ္မ်ား၏ ဥာဏ္ရည္ဖံြ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစသလား

 

 

       လူ႔ဘ၀ဆိုတာရခဲလွပါသည္။ ထိုရခဲလွသည့္လူ႔ဘ၀ကို မႏုႆဘာေ၀ါဒုလႅႅႅႅေဘာဟု ျမတ္စြာဘုရားရွင္က မိန္႔ၾကား ခ့ဲပါသည္။ လူ႔ဘ၀ကို ပထမအရြယ္၊ ဒုတိယအရြယ္၊ တတိယအရြယ္ ဆိုၿပီး အပိုင္းသံုးပိ္ုင္း ခြဲျခားထားပါသည္။ ကေလးဘ၀ ဆိုသည္က ပထမအရြယ္၏ အစပိုင္းသာျဖစ္ပါသည္။ အစေကာင္းမွ အေႏွာင္း ေသခ်ာ ဟူသည့္ ဆိုရိုးစကားရွိပါသည္။ ကေလးဘ၀အရြယ္မွအစ ပ်ိဳးေကာင္းခ့ဲပါမွ ေနာင္အခါ၀ယ္ အေႏွာင္း ေသခ်ာမွာျဖစ္ပါသည္။ Personality is a grem in the child that can develop only by slow stages in a ture life. Personality ဟာ ကေလးရဲ႕စိတ္မွာ အေစ့အေညႇာက္ကေလး တစ္ခုအေနနဲ႔ ရွိၿပီးသားပါ။ ဒါေလးကို တျဖည္းျဖည္းႀကီးထြား လာေအာင္ျပဳစုရတာ..။ အဖက္ဖက္ အရည္အေသြးေတြ ေကာင္းလာဖို႔ဆိုတာ ငယ္စဥ္ကတည္းက တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ သြားရတာ ျဖစ္ပါတယ္…ကေလးတစ္ ေယာက္ကို သူ႔ရဲ႕အေမ အေဖ အစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက သူ႔ကိုထိန္းေက်ာင္းေပးတ့ဲသူေတြက သူ႔ကိုစားသင့္တ့ဲအခ်ိန္မွာ ေကာင္းေကာင္းေကၽြးမယ္။ ျပဳစုသင့္တ့ဲအခါမွာ ေကာင္းေကာင္းျပဳစုမယ္၊ ပစ္မထားဘူး၊ သူ႔ကိုေအာ္တာေငါက္တာ ရိုက္တာမ်ိဳးမလုပ္ဘူးဆိုရင္ ဒီကေလးရဲ႕စိတ္ ဟာ ႏူးည့ံတယ္၊ေအးခ်မ္းတယ္၊ေပ်ာ္ရႊင္တယ္၊ သူ႔ကိုသူေက်နပ္မႈေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနမယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ကိုလည္း ယံုၾကည္မႈ ခင္မင္မႈေတြရွိမယ္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးငယ္မ်ားကို ထိန္းေပးရသည့္ တစ္ခ်ိဳ႕အမိအဘ အဘိုးအဘြား ဦးေလးေဒၚေလးစ သည့္ ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္သူမ်ားက ကေလးငိုေနလွ်င္ အငိုတိတ္ေအာင္ ေခ်ာ့ရမည့္အစား ေၾကာက္ေအာင္ေခ်ာက္တတ္ၾကသည္။ ကေလးငိုေနလွ်င္ မငိုနဲ႔ က်ားႀကီးကိုက္လိမ့္မယ္။ ကေလးဖမ္းတ့ဲသူေတြ လာေနၿပီ။ ငိုတ့ဲသူေတြကို ဖမ္းသြားလိမ့္မယ္။ ဟိုေခြးမဲႀကီးက တကယ္ကိုက္မွာေနာ္၊ မေၾကာက္ဘူးလား ဟူ ၍လည္းေကာင္း၊ မအိပ္ဘဲ ဂ်ီက်ေနသည့္ ကေလးမ်ားကို ေၾကာင္ႀကီးခ်ီသြားလိမ့္မယ္။ ဟိုးအေမွာင္ထဲမွာ သရဲႀကီးရွိတယ္။ သရဲႀကီးက လာေခၚသြားလိမ့္မယ္ စသည္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ စေလာင္းဖံုးႏွစ္ခ်ပ္တီးလွ်င္ က်ားကိုက္တတ္တယ္ ဟူ၍လည္းေကာင္း မေၾကာက္ေၾကာက္ ေအာင္ေျခာက္တတ္ၾကပါသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕မိဘမ်ားသည္သားသမီးမ်ားကို ကၽြဲရိုက္ႏြားရိုက္ ရိုက္တတ္ၾကပါသည္။ ။ ရိုက္ႏွိက္ဆံုးမ ခံရျပီး ၾကီးျပင္းသည့္ ကေလးႏွင့္ နားလည္ေအာင္ရွင္းျပကာ ဆိုဆံုးမေသာ စကားကို နားေထာင္ရျပီး ၾကီးျပင္းလာရသည့္ ကေလး ႏွစ္ေယာက္မွာ သြက္လက္မႈ နဲ႕ ညဏ္ရည္ဖြံ႕ျဖိဳးမႈမွာ ကြာျခားသြားတတ္ပါသည္။ သို႔အတြက္ေၾကာင့္ မိဘအုပ္ထိန္းသူမ်ားက ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ကေလး ကို နားလည္ေအာင္ရွင္းျပျပီး ေၾကာက္စိတ္ထက္ ကိုယ့္ကိုယ္ ယံုၾကည္စိတ္ကို ေမြးျမဴခြင့္ေပးသင့္တယ္လို႔ ထင္မိပါသည္။ ထို႔အျပင္ ကေလးကို ငယ္ငယ္ကတည္းက စားသင့္ခ်ိန္မွာမေကၽြးဘူး။ အိပ္ခ်ိန္တန္လည္း အိပ္ခြင့္မေပးဘူး။ ေနထုိင္မေကာင္းတ့ဲအခါမွာလည္း မျပဳစုဘဲ ပစ္ထားမယ္ ခဏခဏ ေအာ္မယ္ေငါက္မယ္ ရိုက္မယ္ဆိုရင္ ဒီကေလးဟာ စိတ္ဓာတ္ပ်က္စီး သြားၿပီး သူ႔ကိုယ္သူလည္း အယံုအၾကည္ မရွိေတာ့ဘူး။ ေၾကာက္စိတ္ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ နာၾကည္းမုန္းတီးစိတ္မ်ားသာ ႏွလံုးသားမွာ ကိန္းေအာင္းသြားမွာ ျဖစ္ပါသည္။ မိဘတိုင္းသည္ မိမိ၏ သားသမီးကို ေလာကမွာ အေတာ္ဆံုးျဖစ္ေစခ်င္ၾကပါသည္။ ေက်ာင္းမွာျဖစ္ေစ အားကစားမွာ ျဖစ္ေစ အျခားဘယ္ေနရာမွာမဆို အားလံုး၏ ထိပ္ဆံုးမွာ ရွိေနေစခ်င္ၾကတာ သဘာ၀မို႔ အျပစ္မေျပာလိုပါ။ သို႔ေသာ္ တစ္ခါတရံမွာ ကိုယ့္ကေလးအေပၚကို ဖိအားေပးသလို ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ ကေလးတိုင္းမွာ သူရဲ႕ ေမြးရာပါဗိဇအရ ေတာ္တဲ့ ညဏ္ရည္ နဲ႕ စဥ္းစားေတြးေခၚႏိုင္တာေတြ ပါလာတတ္ေသာေၾကာင့္ ကေလးကို ငယ္ငယ္ ကတည္းက သူတို႔၀ါသနာပါတာကို အားေပးၿပီး ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္ လုပ္ႏိုင္တ့ဲသူေတြျဖစ္ေအာင္ ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေလးေတြဟာ ငယ္ငယ္ကတည္းက သူတို႔၀ါသနာက စာသင္တာကို ၀ါသနာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူႀကီးေတြက မိမိသားသမီးကို ေဆးေက်ာင္းတက္ေစခ်င္တယ္။သည့္အတြက္ မိဘမ်ားက ေျခာက္၍ တစ္မ်ိဳး၊ ေခ်ာ့၍တစ္ဖံု မိမိလိုခ်င္သည္ မ်ားကို ဇြတ္လုပ္တတ္ၾက ပါသည္။ ထိုအခါ မိဘမ်ား အတင္းခိုင္းသည့္အတြက္ ကေလးမ်ားက သူတို႔စိတ္မပါသည္မ်ားကို လုပ္ရသည့္အခါမ်ားလည္း ရွိသည္ျဖစ္ရာ မိဘမ်ားကို ေၾကာက္တ့ဲစိတ္က ကေလးသူငယ္မ်ားကို အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစပါသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေလးမ်ားကေတာ့ မိဘကိုေၾကာက္သည့္အတြက္ မိဘမ်ားေရွ႕တြင္ ၿငိမ္ေနရေသာ္လည္း ကြယ္သြားလွ်င္ ထင္ရာစိုင္းတတ္ ၾကပါသည္။ ထိုက့ဲသို႔ မျဖစ္ရေလေအာင္ သူတု႔ိကို ဟိုလို လုပ္ပါ ဒီလိုလုပ္ပါလို႔ ေျပာတာထက္ သူတို႔လုပ္ခ်င္တဲ့အရာကို ကိုယ့္က သားေရ သမီးေရ သားတို႔ သမီးတို႔ လုပ္ခ်င္တာကမဆိုးပါဘူး ေကာင္းပါတယ္ ဒါေပမယ့္ အဲဒါကို လုပ္ရင္ ဘယ္လိုျဖစ္သြားႏိုင္တယ္ ဆိုတာကို ရွင္းျပတာမိ်ဳးက ပိုမိုသင့္ေတာ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ထိုအခါ ကေလးစိတ္ထဲမွာ ေဖနဲ႔ေမက ငါ့ကိုမလုပ္ေစခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး ငါ့ကိုစိုးရိမ္လို႔ မလုပ္ခိုင္းတာလို႔ ေတြးသြားျပီး ဇြတ္တရြတ္လုပ္ခ်င္စိတ္လဲ ေပ်ာက္သြားတတ္ပါသည္။ သားသမီးဆိုတာရတနာပါ။ ထိုရတနာေလးမ်ားကို ပိုမိုတန္ဖိုးတက္လာေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ၾကရမွာ မိဘတိုင္း၏ တာ၀န္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိဳ႕မိဘမ်ားက လြဲမွားေသာအေတြး မ်ားျဖင့္ ကေလးသူငယ္ ကေလးကို ငယ္ငယ္တည္းက ႏွိမ္ထားမွ မဟုတ္ရင္ "ငယ္ေသာ္ သား၊ ၾကီးေသာ္ က်ား၊ ငယ္ေသာ္ သမီး၊ ၾကီးေသာ္ မီး" ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ဟူသည့္ လြဲမွားေသာအေတြးမ်ားျဖင့္ သားသမီးမ်ားကို အေၾကာက္တရားျဖင့္ အုပ္မိုးထားသည္။ တကယ္ဆိုလွ်င္ မိဘတို႔သည္ မိမိသားသမီးမ်ားကို ရင္ထဲအသဲထဲ က ခ်စ္ျမတ္ႏိုး ၾကပါသည္။ ကာလရွည္ၾကည္ တည္မွီသည့္ အခ်ိန္ကတည္းက မိမိရင္ေသြးကို ခ်စ္မ၀ ရႈမ၀ ၾကပါ။ မိဘမ်ားက သားသမီးအေပၚမွာ ခ်စ္တ့ဲစိတ္ မွန္ေနဖို႔ လိုပါသည္။ လက္ဦးဆရာ မည္ထိုက္စြာ၊ ပုဗၺာစရိယ မိႏွင့္ဘ ဆိုသည့္အတိုင္း မိဘမ်ားသည္ မိမိ၏ သားသမီးမ်ားအတြက္ လက္ဦးဆရာမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ ေနာင္အနာဂတ္မွာ ထြန္းလင္းေတာက္ပလာမည့္ ၾကယ္ကေလးမ်ား ျဖစ္ေစရန္မွာ ကေလးသူငယ္မ်ားကို ငယ္စဥ္ကတည္းက ဆံုးမသြန္သင္ နည္းေပးလမ္းျပ မွန္ကန္ဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။ မိဘမ်ားသည္ မိမိသားသမီးမ်ားက မိမိကို ေၾကာက္သည့္စိတ္ထက္ ခ်စ္သည့္စိတ္ ေလးစားၾကည္ညိဳသည့္ စိတ္မ်ား ကသာ မိမိသားသမီးမ်ား၏ ဘ၀ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မွာျဖစ္ၿပီး ေၾကာက္စိတ္သည္ သားသမီးမ်ား၏ အနာဂတ္ကို အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သားေကာင္းရတနာ သမီးေကာင္းရတနာေလးမ်ား ျဖစ္ရေလ ေအာင္ မေကာင္းျမစ္တာ ေကာင္းရာညႊန္လတ္ဖို႔ လိုအပ္လွပါသည္။ တကယ္ေတာ့ ေၾကာက္စိတ္သည္ ကေလးသူငယ္မ်ား ဥာဏ္ရည္ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈတို႔အတြက္ ဆူးေညွာင့္ခလုတ္ ျဖစ္ေစပါသည္။ ကေလးသူငယ္မ်ားဟာ ဆူးခင္းလမ္းထက္ ပန္းခင္းလမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ပါမွ ေအးခ်မ္းသာယာသည့္ လူ႔ေဘာင္သစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္သည္ဟု ျပည္သူ႔ပံုရိပ္ ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ားက ယံုၾကည္မိပါသည္။

 

ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက(မဟာၿမိဳင္ေတာရ) ေရးသားသည့္

ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးျမင့္မားေစရန္ သတိျဖင့္ ေနထိုင္နည္း စာအုပ္ကို မွီျငမ္းကိုးကားပါသည္။