“ယုံခဲ့ၿပီကိုး
နမ္းဖန္မ်ားေတာ့
သနပ္ခါးျပယ္ၿပီးမို႔
ထားခ်င္ထားခဲ့ေလ” တဲ့
ဆရာၿငိမ္းေက်ာ္ ကဗ်ာ
ဖြဖြျငင္ျငင္ရြတ္ၾကည့္
ငါ့မ်က္ရည္ ေတြေတြက်မိတယ္၊
......ဒါေပမယ့္ေလ အးတုံ႕အားနာ
တိုးတိုးကေလး ေတာင္းပန္
တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ရင္ေျဗာင္းဆန္ေအာင္
တိတ္တိတ္ကေလး အသနားခံခ်င္ေတာင္
နံ႕သာမရွိတဲ့ ပါးျပင္မို႔
နမ္းရုံမွ် နမ္းခဲ့တာကြယ္
ေက်းဇူးေတာ္ အနႏၱရယ္နဲ႔
တစ္သက္စာ အယုအယေပမဲ့လို႔
သမုဒယေတြနဲ႔မို႔
အခုဘ၀မွာေတာ့
သခင့္ေက်းဇူး
သိလွ်က္နွင့္ အဆပ္ထူးသည္
၀ိဘက္ၾကမၼာငင္သည္သာ။
ေရႊမိုးညိဳ
No comments:
Post a Comment